Ważne proporcje wymiarowe: Wysokość w kłębie wynosi dla psów 60 cm do 65 cm, a dla suk 55 cm do 60 cm. Długość korpusu przewyższą wymiar wysokości w kłębie o około 10 do 17%.

Usposobienie: Owczarek niemiecki musi mieć usposobienie wyważone, o silnych nerwach, pewności siebie, absolutnej szczerości i być (poza drażnieniem) całkowicie łagodnym, a do tego czujnym i dającym się szkolić. Musi posiadać odwagę, ciętość i twardość aby być wykorzystanym jako pies do towarzystwa, stróżujący, obronny, służbowy i pasterski.

Umaszczenie: U owczarka niemieckiego spotyka się wiele rodzajów umaszczeń, które są prawidłowe, jednak najczęściej spotykane jest umaszczenie czarne podpalane. Spotyka się jeszcze inne, czarne z rudym, czarne z brązowym, czarne z czerwonym i płowym, a także czarne z podpalaniem jasnoszarym, czerwonożółte, wilczaste, ciemno-wilczaste. Spotyka się białą plamką na piersi i palcach, umaszczenie jasne występujące na wewnętrznej stronie nóg nie jest pożądane. Możliwe jest także u owczarka niemieckiego całkowite namaszczenie w kolorze czarnym. Wśród owczarków niemieckich z długim włosiem spotyka się maść niebieska podpalana.

Głowa: Głowa jest klinowata, odpowiednia do wielkości tułowia (długość około 40 % wysokości w kłębie), bez nadmiernego wyrazu ciężkości ani wydłużenia, w ogólnym wrażeniu sucha i wyraźnie szeroka pomiędzy uszami. Czoło widziane z przodu i z boku jest nieco wypukłe i bez, lub jedynie ze słabo zaznaczoną bruzdą środkową. Szczęka i żuchwa są silnie rozwinięte. Grzbiet nosa prosty, siodło lub wygarbienie są niepożądane. Wargi są napięte, dobrze przylegające o ciemnym wybarwieniu.

Płytka nosowa: musi być czarna.

Uzębienie: musi być silne, zdrowe i kompletne (42 zęby zgodnie z wzorem zębowym). Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy, tzn. siekacze musza zachodzić za siebie nożycowo od środka, przy czym siekacze szczeki wychodzą nożycowo przed siekacze żuchwy. Kości szczeki muszą być silnie rozwinięte, aby zęby mogły być głęboko osadzone w listwie zębowej.

Uszy: Owczarek niemiecki ma uszy stojące o średniej wielkości, które noszone są prosto i jednakowo skierowane (nie ściągnięte w bok), są one zakończone w szpic i małżowinami ustawione do przodu. Uszy miękkie lub wiszące są wadliwe. Uszy noszone położone przylegająco do tyłu w czasie ruchu lub w stanie spoczynku nie są wadliwe.

Szyja: Szyja powinna być silna, dobrze umięśniona i bez nadmiernego nadmiaru skóry (podgardle). Ułożenie pod kątem do korpusu (w poziomie) wynosi ok. 45%.

Korpus: Górna linia przebiega bez widocznych przerw od nasady szyi poprzez dobrze ukształtowany kłąb i przez całkiem lekko opadający względem poziomu grzbiet aż do lekko opadającego zadu. Grzbiet jest sztywny, silny i dobrze umięśniony. Lędźwie są szerokie, silnie ukształtowane i dobrze umięśnione. Zad powinien być długi i lekko opadający i bez przerywania linii górnej przechodzić w osadzenie ogona.

Pierś: powinna być wyraźnie szeroka, dolna część piersi możliwie długa i wybitna. Głębokość klatki piersiowej powinna wynosić około 45% do 48% wysokości w kłębie.

Żebra: powinny wykazywać umiarkowane uwypuklenie, klatka piersiowa beczkowata jest równie wadliwa jak i z płaskimi żebrami.